🎉 Miasto I Port W Szwecji

Sztokholm, park Abisko, Göteborg. 7 miejsc w Szwecji, które warto zobaczyć. 22 lutego 2020, 10:00. Sztokholm Największe miasto i stolica państwa. Serce Szwecji. Warto tu zobaczyć m.in Promy obecnie łączą 4 Porty w Szwecja z 3 Porty w Polska. Łącznie są X przeprawy promowe na 4 ferry routes, które są operowane przez 4 firmy promowe w tym Stena Line, TT Line, Polferries & Unity Line. Najkrótszy rejs trwa około 6 godziny (Swinoujscie). Zapoznaj się z całą listą połączeń z Szwecja do Polska, na naszej stronie Wetter ( szw. Vättern) – jezioro w południowej Szwecji, drugie co do wielkości w tym kraju (po jeziorze Wener ), położone w zapadlisku tektonicznym. Znajduje się na wysokości 88 m n.p.m., a jego maksymalna głębokość sięga 128 m – dno jeziora stanowi zatem kryptodepresję . Brzegi jeziora są wysokie, skaliste i strome. Najwyższy szczyt szwecji; Złota moneta bita w kilku państwach niemieckich i w szwecji. Thrash metalowa "krwawa hrabina" ze szwecji; Miasto w płd. szwecji, port wojenny nad bałtykiem; Gmina w szwecji; Ser z mleka krowiego wytwarzany w szwecji; Dynastia panująca w szwecji i norwegii 1818-1905; Miasto w szwecji; Nils, były premier szwecji Pasażersko-towarowy terminal promowy zlokalizowany jest na Nabrzeżu Obrońców Westerplatte, blisko wejścia do portu i zarazem w niewielkiej odległości od centrum Gdańska. Dzięki mostowi wantowemu terminal jest dobrze skomunikowany z krajową i międzynarodową siecią dróg, a w szczególności z trasą Gdańsk-Warszawa (odległość do Miasto słynie także z pięknych plaż, a w niewielkiej odległości od centrum Rostocku znajduje się miejski kurort z 15-kilometrową plażą pokrytą pięknym, białym piaskiem. Wybierz się w podróż do Szwecji i Niemiec promem Skåne lub Mecklenburg-Vorpommern, który kursuje 6 razy dziennie – za dnia oraz nocą. Liczba ludności Szwecji od 1960 do 2023 (historycznie) W roku 2022 liczba ludności w Szwecji wynosiła 10 325 000. Od 1960 roku nastąpił wzrost średniego wieku z 36,3 lat do 41,6 obecnie. Liczba mieszkańców miast wzrosła z 7 454 878 (84,0%) w 2000 roku do 9 040 000 (87,0%) w roku bieżącym. Kivik – jabłkowy zakątek w Szwecji. Kivik to raj dla smakoszy jabłek, centrum sadownictwa w Szwecji i jabłkowe zagłębie. Znajdziecie tutaj mnóstwo sadów i jabłoni z 70 rodzajami odmian tego owocu. To właśnie tutaj jabłka przerabiają na cydr, soki, dżemy. Z tego, co się dowiedziałam jabłka w Kivik to nie tylko towar, ale i Trosa. Trosa – miejscowość ( tätort) w Szwecji, w regionie administracyjnym ( län) Södermanland. Ośrodek administracyjny ( centralort) gminy Trosa. Do 1970 roku Trosa miała administracyjny status miasta . W 2015 roku Trosa liczyła 5836 mieszkańców [2] . ZZIr. Przejazd z Malmö do Kopenhagi zajmuje obecnie ok. 50 minut, dlatego też szybkie przemieszczanie się pomiędzy miastami nie stanowi większego problemu. Ważnym punktem miasta jest port, który obsługuje połączenia morskie z Niemcami (Travemunde), większość floty to statki przewożące towary. Port w Malmö nie obsługuje promów pasażerskich ale nie jest to problem ponieważ przewoźnicy promowi oferują rejsy do Ystad, Trelleborga lub w Danii do Gedser lub Rodby, a dzięki przeprawie Oresund dojazd czy to do Kopenhagi czy do Malmö jest szybki i niezbyt skomplikowany. Malmö Ciekawa zabudowa miasta przyciąga uwagę wieloma zabytkowymi budynkami, w tym najstarszymi z XIII wieku. Przez lata zmieniała się funkcja Malmö, początkowo było miastem przemysłowym, gdzie główną gałęzią był przemysł stoczniowy. Stopniowo miasto zmieniało się i ostatecznie stało się ważnym ośrodkiem edukacyjnym, naukowym i turystycznym Szwecji. Dlatego współcześnie Malmö działa z myślą o zwiedzających go turystach, ale również mieszkańcach - w ścisłym centrum większość ulic została zamknięta dla ruchu kołowego co stworzyło idealne warunki do otwarcia kawiarenek, czy restauracji z ogródkami na powietrzu. Malmö Warto wiedzieć MalmöCity Karta, dzięki której można korzystać z atrakcji turystycznych taniej o 10-20%. Można ją kupić w biurze turystycznym tuż przy dworcu głównym, sklepach lub w hotelach. Kartę można nabyć elektronicznie poprzez aplikację na telefon komórkowy. Warto zobaczyć Malmö Museer Muzeum Malmö znajduje się w Malmöhus czyli renesansowym zamku wzniesionym przez króla Chrystiana III. Muzeum podzielono na części - Muzeum Techniki, czy Muzeum Marynistyczne. W głównym budynku dominują wystawy związane z historią miasta, nauką, historią naturalną. Ciekawe jest Muzeum Techniki gdzie na kilku piętrach zwiedzający mają szansę poznać jak działa wiele maszyn silnik odrzutowca, spróbować sił za sterami kokpitu samolotu, a na najwyższym piętrze w pokoju doświadczeń można wykonać fizyczne doświadczenia czy zasymulować otaczające nas zjawiska. Radhuset Jeden z najważniejszych zabytków miasta, wybudowany w okresie renesansu w XVI wieku Ratusz mieści się przy Stortorget - najstarszym placu w Malmö. W piwnicach Ratusza znajduje się restauracja, a znajdująca się na drugim piętrze sala dzięki swojemu wyglądowi porównywana jest do sal lustrzanych znajdujących się na zamku w Wersalu. Sankt Petri Kyrka Parafialny Kościół św. Piotra, szwedzkiego Kościoła ewangelicko-luterańskiego (Svenska kyrkan), należący do parafii Malmö Sankt Petri församling w Malmö. Ten wzniesiony w roku 1300 kościół, można powiedzieć, że padł ofiarą renowacji, która tak właściwie bardziej przypominała dewastację istniejących średniowiecznych, drewnianych ozdób. Po wielu latach próbowano przywrócić budowli poprzedni charakter jednak nigdy się to nie udało. Kościół położony jest w centrum miasta przy ul. Göran Olsgatan. Lilla Torg Mały Rynek, na który składają się XVI wieczne kamienice. Położony jest obok placu Stortorget. Od zawsze jego główną funkcją był handel i usługi. W północno zachodnim rogu targu warto odwiedzić Saluhallen, gdzie znajdują się liczne bary rybne, kawiarnie i sklepy spożywcze. Turning Torso Nowoczesny wieżowiec mieszkalny, wybudowany jako atrakcja architektoniczna w nowoczesnej dzielnicy Vastra Hamnen. Wieża liczy 190 metrów wysokości, ma 54 piętra i jest najwyższą budowlą w Szwecji, a zarazem wizytówką Malmö. Budynek zaprojektowano tak, że budowla przekręca się w górę o 10 stopni, a więc od podstawy do szczytu ma skręt o 90 stopni. Nie ma możliwości wejścia do wieżowca, ponieważ jest to obiekt prywatny, na samej górze są sale konferencyjne do wynajęcia i tylko w ten sposób można podziwiać widok z budynku na panoramę miasta. Synagoga Powstała w 1903 roku i wybudowano ją w tzw. stylu mauretańskim. Była pierwszą niechrześcijańską świątynią w Malmö, jako jednak z nielicznych synagog przetrwała okres II wojny światowej. Kilkakrotnie była celem ataku, w 2010 roku do środka próbowano wrzucić fajerwerki lub petardy, które nie spowodowały większych szkód. W 2012 roku natomiast ładunek wybuchowy uszkodził okno. Drogowskazy Dokąd Adres Witryna Malmö Museer Muzeum Malmö, Malmöhusvägen 6, 211 18 Malmö - Teknikens och Sjöfartens Malmöhusvägen 7A, 211 18 Malmö - Sankt Petri Kyrka Kościół Św. Piotra, Göran Olsgatan 4, 211 22 Malmö - Lilla Torg Mały Rynek - Turning Torso Nowoczesny wieżowiec mieszkalnyLilla Varvsgatan 14, 211 15 Malmö - Synagoga Betaniaplan 2, 211 55 Malmö - Poznaj miasta: Piękna przyroda, dyskretnie wkomponowane miejscowości z klasycznymi skandynawskimi domkami w czerwieni faluńskiej, żadnych bilbordów z ceną majtek w „Biedronce”. Jest spokojnie, harmonijnie, zielono. Jest tak, jak powinno być. Szwecja jest idealnym krajem do podróżowania i przebywania. Drogi są bardzo dobre. Ograniczenie prędkości powoduje, że jeździ się ekonomicznie, spala się mniej paliwa, jest bezpiecznie, nikt nie wyprzedza na trzeciego. Wszystko jest łatwe, proste i przyjemne. Do Szwecji szybko i sprawnie dostaliśmy się promem Stena Line z Gdyni. Wybraliśmy rejs dzienny (tańszy, nie wymaga rezerwowania kajuty i bez dyskoteki na pokładzie). Było to 9 godzin sielankowego, słonecznego rejsu, w otoczeniu błękitu nieba, granatu morza i bieli skłębionych fal. Planując podróż po Szwecji, warto sprawdzić w internecie, kiedy w danym roku kończą się wakacje szkolne. Jest to na ogół połowa sierpnia. Z tą datą wszystkie ceny noclegów spadają w dół i można za przystępną opłatą skorzystać z pól namiotowych czy hosteli. Jest to dobry moment na wakacje w Szwecji: mało turystów, a pogoda jeszcze wakacyjna. Zobacz też: zdjęcia i więcej wpisów o Szwecji SVERIGE Nazwa Szwecji, Sverige (Svea rike), oznacza „Królestwo Szwedów”. Początkowo był to Svealand, czyli historyczny kraj w centralnej części dzisiejszej Szwecji. W miarę jak rósł zasięg władzy szwedzkich królów, nazwę Svealand używano w celu odróżnienia starych ziem od nowo zdobytych. A potem już się wszystko przemieszało i ówczesna nazwa Sverige to dzisiejsze państwo Sverige. PRAWO DO NATURY I SPANIE „NA DZIKO” Allemansrätten to szwedzka nazwa „prawa wszystkich ludzi”. Skandynawskie prawo obowiązuje w Szwecji, Finlandii i Norwegii. Zakłada, że każdy człowiek ma prawo do kontaktu z naturą, pod warunkiem, że ją szanuje i nie przeszkadza innym. Każdy może korzystać z dóbr, jakie oferują lasy, góry, jeziora, rzeki. W parkach narodowych i rezerwatach można zbierać grzyby, zioła, łowić ryby, kąpać się, żeglować, biwakować. Chyba, że istnieje odrębny zakaz dotyczący danego miejsca. Namiot można rozbić na jedną noc. Co wolno a co nie, opisano na stronie szwedzkiego Ministerstwa Ochrony Środowiska, na którą warto zajrzeć: Planując wakacje z namiotem, warto wziąć pod uwagę, że na terenach gęsto zaludnionych, jak np. południowa Szwecja, realizacja planu spania „na dziko” może nie do końca i nie zawsze działać. Wiele terenów prywatnych jest ogrodzona, łącznie z drogami leśnymi czy polnymi. Znaczna część terenów jest przeznaczona na pastwiska dla bydła i często turysta odbija się od tabliczki z zakazem wstępu i/lub biwakowania. CAMPING KEY EUROPE Camping Key Europe, Camping Card Scandinavia lub Camping Pass to karta, o którą pytają w recepcjach wszystkich zrzeszonych kempingów. Jest to karta rodzinna: 1-2 dorosłych + dzieci (nie wiem, czy jest tu limit dzieci, wątpię). Karta sama w sobie jest darmowa, należy jednak co roku kupować nowy znaczek. Ile kosztuje, to można sprawdzić na stronie Karta daje ubezpieczenie i przeróżne zniżki. Obowiązuje we wszystkich krajach skandynawskich oraz w wielu krajach Europy. Wszystko do sprawdzenia w Internecie. PARKI NARODOWE I REZERWATY SZWECJI Szwecja przyrodniczo ma bardzo dużo do zaoferowania, a możliwości turystyczne są imponujące. Internet umożliwia przygotowanie sobie naprawdę fajnej podróży, udostępnia mapki parków, opisy tras, podział szlaków na dogodne odcinki, wskazówki gdzie można zanocować lub wykonać odwrót do domu. Zaznaczone są miejsca do biwakowania z namiotem, darmowe chaty lub schroniska. Na ogół są oddalone o jeden dzień wędrówki. I są wyposażone w drewno i sprzęt do rąbania. I zawsze to jest na miejscu. Dużo informacji jest na wspomnianej stronie Ministerstwa Ochrony Środowiska, w części poświęconej parkom narodowym: Dla nas dodatkowo pomocna była strona rodziny Garskich: KOLOR CZERWIENI FALUŃSKIEJ „Czerwień faluńska” to kolor miedziano-ceglany. Nazwa koloru nawiązuje do miasta Falun, gdzie na szeroką skalę wydobywano miedź. Szwedzi zaczęli wykorzystywać resztki pozostające w procesie oczyszczania rudy miedzi jako pigment do farb. Taka farba – jako produkowana z odpadów – była tańsza. Okazało się też, że dzięki swojemu składowi ma bardzo dobre właściwości impregnujące drewno. Dlatego od XIX w do dziś kolor dominuje w szwedzkim krajobrazie i jest bardzo popularny w pozostałych krajach Skandynawii. NASZA TRASA Trzymając się linii brzegowej Zatoki Botnickiej, przejechaliśmy część południowej i wschodniej Szwecji. W połowie zatoki, w miejscowości Umea, wsiedliśmy na prom do Vaasy w Finlandii, by tam – nadal wzdłuż linii brzegowej, no tak mniej więcej – przejechać do Helsinek i przebić się promem do Tallina. Pierwotnie zakładaliśmy przejazd drogą lądową całej Zatoki Botnickiej, jednak na północy czyha za dużo pokus, by odbić w Góry Skandynawskie, a tak przybył nam na mapie kolejny punkt „must go”. Nasza trasa pobiegła mniej więcej tak: Karlskrona -> Przylądek Torhamn -> Kalmar -> Olandia -> Rezerwat Stedorren -> Sztokholm -> Sigtuna -> Gamla Uppsala -> Park Narodowy Skuleskogen -> Umea. ARCHIPELAG BLEKINGE (KARLSKROŃSKI) Nasz pierwszy kontakt ze Szwecją to Archipelag Blekinge, inaczej Karlskroński. Ten archipelag to ciężka praca lodowca. Okolica jest utkana 1650 wyspami, wysepkami i skałami, co tworzy ciekawy krajobraz. Dla nas to zupełnie inny Bałtyk. Linia brzegowa jest bardzo specyficzna i fantazyjnie powycinana. Wypuszcza się półwyspami w morze lub wcina, tworząc malownicze zatoczki. Stukilometrowy odcinek brzegu mierzony w linii prostej może w rzeczywistości oznaczać kilkaset kilometrów linii brzegowej. Taki charakter nabrzeża aż się prosi o wybudowanie fortyfikacji, punktów obserwacyjno-obronnych no i portu wojennego. Do roku 1996 cały archipelag był strefą niedostępną dla zagranicznych turystów. Dlatego właśnie powstał tu główny port szwedzkiej Marynarki Wojennej – Karlskrona. KARLSKRONA Foldery turystyczne krzyczą o mieście, że jest to „Szwecja w miniaturze” lub „Szwecja w pigułce”. Ta „Szwecja w pigułce” to dobry chwyt marketingowy stosowany przez Stena Line. Dla kogoś, kto przypływa tu tylko po to, by zobaczyć Karlskronę, faktycznie zobaczy to co najbardziej charakterystyczne dla Szwecji: morze, szkiery, wysepki, skandynawską zabudowę. No bo przecież jest to szwedzkie, nadmorskie miasto. Reklama reklamą, ale Karlskrona ma swój urok i warto się chwilę po mieście pokręcić. Karlskrona rozkłada się na 33 wyspach szkierowego archipelagu Karlskrońskiego, właściwie Blekinge. Archipelag jest doskonałym miejscem, z którego można czuwać nad bezpieczeństwem kraju i kontrolować dostęp do lądu południowej Szwecji. Przy obecnym zaawansowaniu techniki wojskowej, fortyfikacje archipelagu być może już nie mają takiej wagi, ale w XVII, XVIII i XIX wieku było to niezmiernie ważne i strategiczne miejsce. Karlskrona do dziś jest perełką w koronie króla Karola XI. Od otwartego morza jest chroniona szeregiem większych lub mniejszych wysp oraz dwoma wojskowymi twierdzami. Dlatego trakt, którym wpływają promy do terminalu Karlskrony jest tak malowniczy i przykuwający wzrok. Ze względu na port wojenny, fortyfikacje, miejską, doskonale zachowaną architekturę i układ miasta, Karlskrona została wpisana na listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Główna część Karlskrony położona jest na wyspie Trosso. Pomiędzy wyspami rozciągnięto mosty, a same wyspy są czasami oddalone od siebie tylko o kilka metrów. Można pomyśleć, że raczej przechodzi się nad kanałami. Bardziej oddalone wyspy dostępne są za pomocą promów. Przez Karlskronę przechodzi czerwona linia prowadząca przez najciekawsze miejsca w mieście i poza nim. Po drodze poustawiane są tablice informacyjne i mapki. Nie trzeba mieć przewodnika, by poznać miasto. Karlskrona powstała w XVII wieku. Były to czasy panowania króla Karola X Gustawa, a potem jego syna Karola XI. Był to ważny moment w historii całej Skandynawii, bo po podpisaniu traktatu w Roskilde – Szwecja otrzymała wtedy od Danii nowe tereny i trzeba było utworzyć miasto obronne o strategicznym położeniu. No to utworzono. Karlskrona posiada wyjątkowo dobrze osłoniętą lokalizację: wyspy zapewniają doskonałą ochronę naturalną nie tylko od strony morza, ale także przed atakami ze strony lądu. Dodatkowym plusem jest to, że zatoka nie zamarza zimą. Karslkrona do dziś jest głównym portem szwedzkiej Marynarki Wojennej. Z wojskowych wydarzeń niemałą sensacją był międzynarodowy incydent w 1981 roku, kiedy radziecki okręt podwodny klasy Whiskey S-363 osiadł na mieliźnie 10 km od Karlskrony. Szwedzi dość filuternie nazywają to wydarzenie „Whiskey on the rocks”. Karlskrona cieszy się największym w Skandynawii rynkiem Stortorget, który w czasach, kiedy powstawał, był podobno bardzo śmiałym założeniem urbanistycznym. Karlskrona ma swoje zabytkowe kościoły, ma wieżę ciśnień, ma ratusz. Jest tu stocznia, kiedyś najważniejsze miejsce w mieście, bo to tu powstawały okręty szwedzkiej floty wojennej. Jest dzwonnica Admiralicji z XVII w., wzorowana na starożytnej latarni morskiej z Aleksandrii. Pełniła ona rolę wieży zegarowej, wymierzając stoczniowcom czas pracy. Wieża jest drewniana, ale malowano ją w kolorach szarym i żółtym, by z daleka sprawiała wrażenie budowli z kamienia. Pod wieżą – tunel, którym transportowano materiały do stoczni. Jest Nabrzeże Królewskie, na którym z honorami witano władców Szwecji, przybywających do miasta drogą morską. Jest Bastion Aurora, element linii fortyfikacyjnej. Są też dwie twierdze strzegące wstępu do Karlskrony przez cieśninę Aspösund (jedyny żeglowny szlak, którym muszą przepłynąć wszystkie statki przybywające do Karlskrony). Starsza Drottningsskär na wyspie Aspö, po drugiej stronie cieśniny, młodsza twierdza Kungsholmen. Są też dwie specyficzne dzielnice, na które warto rzucić okiem. Charakterystyczne osiedle Brändaholm z domkami w kolorze czerwieni faluńskiej z białymi kantami oraz malownicza Björkholmen, niegdyś najbiedniejsza, zamieszkana przez stoczniowców, teraz najdroższa i najbardziej prestiżowa część miasta. PRZYLĄDEK TORHAMN Jadąc z południa na północ kraju, jakieś 20 km na wschód od Karlskrony rozkłada się kolejny fragment archipelagu Blekinge z najbardziej wysuniętym na południowy-wschód punktem Szwecji – Przylądkiem Torhamn. Taki punkt pod tytułem „Na krańcu świata”. Przylądek jest ścisłym rezerwatem i przystankiem dla wędrownych ptaków. Ale przez kilka dni w roku jest poligonem armii szwedzkiej. Są tu widoki na szkiery archipelagu, są przepastne łąki, na których pasie się bydło pomimo faktu, że teren jest rezerwatem. Wypas jest tu prowadzony, by wspomóc tutejsze rośliny, którym nie służą wysokie trawy, a bydło skutecznie skraca ich wysokość. Przylądek jest rajem dla ornitologów. Jest tu stacja ornitologiczna i kilka wież obserwacyjnych. Mało ludzi tu zagląda, łatwiej spotkać tu maniakalnego wielbiciela ptaków z wielkim obiektywem, niż turystę. Dookoła Torhamn też warto się pokręcić, sporo tu cichych wiosek i zieleni. KALMAR Słynny Kalmar jest jednym z najstarszych i najciekawszych miast południowej Szwecji i rzeczywiście jest fajnym punktem na trasie. W Kalmarze można zwiedzać twierdzę, można popływać kajakiem po wodach okalających miasto, można pochodzić po klimatycznym, maleńkim starym mieście – Gamla Stan. Jest tu barokowa katedra (Kalmar domkyrka z XVIIw), jedna z dwóch katedr w Szwecji, które nie mają podporządkowanej sobie żadnej diecezji. Ale co najważniejsze… Kalmar ma most! Most przez Cieśninę Kalmarską. Ölandsbron – Most na Olandię. Kalmar leży w Smalandii. Kiedyś Smalandia była terenem granicznym z Danią, a Dania zawsze miała „chrapkę” na szwedzkie tereny. Stąd utrzymywanie twierdzy było strategicznym działaniem ówczesnych władców. Najpierw powstała wieża strażnicza – to XII wiek. W XIII wieku już była tu warownia. A w XVI wieku już Kalmar slott, warowny zamek królewski. To tu właśnie w 1397 roku królowa duńska Małgorzata zawarła słynną unię kalmarską pomiędzy Szwecją, Danią i Norwegią, która na 126 lat zjednoczyła 3 królestwa skandynawskie pod jednym berłem. Katedra kalmarska. Gamla Stan. OLANDIA Ölandsbron – Most na Olandię. Najdłuższy most leżący w całości na terenie Szwecji i jeden z najdłuższych w Europie. Olandia – najbardziej słoneczny i najcieplejszy region Szwecji, pełen wiatraków, kurchanów, kamieni runicznych, grodzisk z epoki żelaza, stanowisk ornitologicznych, unikatowych stepów, raukarów i pól Neptuna, lasu trolli, plaż, latarni… O moście i o słonecznej Olandii tutaj. REZERWAT STENDÖRREN Stendörren to niesamowicie malowniczy i urokliwy rezerwat, w którym obecność jest obowiązkowa. Dlatego nie rozpisuję się tutaj, lecz tutaj. SIGTUNA Sigtuna to takie miasteczko z etykietką „naj” i „pierwsza”. Jest jednym z ważniejszych miast w historii Szwecji. Właściwie – jest to najstarsze zachowane miasteczko Szwecji. Sigtuna leży nad jeziorem Mälaren, niedaleko Uppsali i Sztokholmu. Jest mała i bardzo kameralna. Jest najstarsza, bo założona ok. 970 lub 980r. W X wieku istniała tu pierwsza mennica królewska, w której bito pierwsze szwedzkie monety. W XI wieku miasto obrano na siedzibę pierwszego w Szwecji biskupstwa. Sigtuna stanowiła handlowe i ekonomiczne centrum i przez 250 była jednym z najważniejszych miast w kraju. W XIII wieku przybyli tu dominikanie i zbudowali Kościół Mariacki (Mariakyrkan), jeden z pierwszych ceglanych kościołów na terenie Szwecji. Obecnie jest to jedyny kościół dominikański w Szwecji, który przetrwał do naszych czasów i jest nadal czynny. Jest tu też najstarsza uliczka Szwecji – Storagatan (w końcu najstarsze miasteczko) i najmniejszy ratusz w Skandynawii. Są kamienne kręgi i kamienie runiczne z czasów wikingów. Tutaj uczył się obecny król Szwecji – Karol XVI Gustaw. GAMLA UPPSALA Stara Uppsala to specyficzne miejsce na naszej trasie. Jest jednym z najstarszych miejsc pogańskich kultów w Skandynawii. Znajdują się tu kurhany, najprawdopodobniej królewskie. Na pewno jest to jedno z bardziej tajemniczych miejsc skandynawskiego kultu, a naukowcy nie potrafią jednoznacznie określić, co jest prawdą, a co mitem. Według islandzkiej sagi Ynglinga, trzej królowie z tej linii: Aun, Egil i Adils zostali pogrzebani w Starej Uppsali. Nazwa linii pochodzi od boga płodności Freyr, znanego również jako Yngve-Freyra. Uważano więc, że królowie pochodzą od pogańskiego bóstwa. Wiek kurhanów z prochami królów jest szacowany na przełom V/VI wieku. Według relacji jednego z kronikarzy z X wieku, odbywało się tu co 9 lat wielkie święto, podczas którego składano ofiary z samców zwierząt oraz z mężczyzn. Szczątki rozwieszano na drzewach dookoła świątyni. Świątynia była pokryta złotem, a czczono w niej trzech bogów: Thora, Odyna i Freya. Obecnie – najprawdopodobniej na miejscu drewnianej – stoi murowana świątynia z przełomu XI/XII wieku. PARK NARODOWY SKULESKOGEN Zawsze ciągnie nas w góry, więc nie mogliśmy ominąć gór nad Bałtykiem. Szwecja ma Wysokie Wybrzeże, a Park Narodowy Skuleskogen to jego północna część. Park jest tak duży, rozmaity i godny uwagi, że dostał oddzielny opis tutaj. SZTOKHOLM Sztokholm to mała perełka w koronie stolic nadbałtyckich. Stare uliczki, kolorowe kamienice, sam klimat i urok Gamla Stan powodują, że pomimo wiecznych tłumów turystów, człowiek się tam po prostu dobrze czuje. Rozłożony na wyspach, lądzie stałym, nad morską postrzępioną zatoką, nad jeziorem, jest bardzo urozmaicony. No i bez kozery nazywany jest „Wenecją Północy”. Jest to takie miejsce, które kusi, by wrócić. I rzeczywiście – chce się wrócić. O tym dlaczego – we wpisie Sztokholm.

miasto i port w szwecji